ভাৰতত পাৰ্কিনছনৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বৃদ্ধি পাইছে, বিশেষকৈ বয়স্ক জনসংখ্যাৰ মাজত। ৩০ বা ৪০ বছৰ বয়সৰ যুৱ পাৰ্কিনছন ৰোগীৰ সংখ্যাই প্ৰাৰম্ভিক হস্তক্ষেপৰ গুৰুত্ব তুলি ধৰে
W7s news গুৱাহাটী: পাৰ্কিনছন ৰোগৰ চিকিৎসাৰ ক্ষেত্ৰত ক্ৰমবৰ্ধমান উন্নতিৰ মাজত ডিপ ব্ৰেইন ষ্টিমুলেচন (ডিবিএছ) এতিয়াও শল্যচিকিৎসাৰ শ্ৰেষ্ঠ বিকল্প হিচাপে অপৰাজেয় স্থান ধৰি আছে। নন-ইনভেছিভ প্ৰযুক্তি যেনে মেগনেটিক ৰেজনেন্স-গাইডেড ফ’কাচড আল্ট্ৰাচাউণ্ড (এমআৰজিএফইউএছ)ৰ জনপ্ৰিয়তা বাঢ়িলেও, ডিবিএছৰ তিনিদশকৰ প্ৰমাণিত সফলতা, প্ৰ’গ্ৰামেবল বৈশিষ্ট্য আৰু পৰিবৰ্তনযোগ্যতাই ইয়াক উন্নত পাৰ্কিনছন ৰোগীৰ বাবে প্ৰথম পছন্দ কৰি তুলিছে।
হায়দৰাবাদৰ যশোদা হাইটেক চিটি হাস্পতালৰ বিশ্ববিখ্যাত নিউৰ’লজিষ্ট প্ৰফেছৰ ৰূপম বৰগোহাঁইৰ নেতৃত্বত ডাঃ ৰুক্মিণী মৃদুলা, ডাঃ ৰাজেশ আলুগোলু আৰু ডাঃ শ্ৰুতি কোলাৰ দৰে বিশেষজ্ঞৰ দলটোৱে ডিবিএছৰ জৰিয়তে অগণন জীৱন সলনি কৰিছে। তেওঁলোকৰ দক্ষতাই এই চিকিৎসাৰ শ্ৰেষ্ঠত্বক উজ্জ্বল কৰি তুলিছে।
পাৰ্কিনছন হৈছে এক প্ৰগতিশীল স্নায়ৰোগ, যিয়ে ৰোগীৰ গতিশীলতা, কথন আৰু স্বাধীনতা কাঢ়ি নিয়ে। ঔষধৰ প্ৰভাৱ সময়ৰ সৈতে হ্ৰাস পায়, ফলত ৰোগীৰ বিকল্প সীমিত হৈ পৰে। ডিবিএছে মগজুৰ ছাবথেলামিক নিউক্লিয়াছ (এছটিএন) বা গ্ল’বাছ পেলিডাছ ইণ্টাৰনা (জিপিআই)ৰ দৰে নিৰ্দিষ্ট অংশত ইলেক্ট্ৰ’ড স্থাপন কৰি বৈদ্যুতিক সংকেত প্ৰেৰণ কৰে, যিয়ে অস্বাভাৱিক মগজুৰ সংকেত নিয়ন্ত্ৰণ কৰে। ঔষধৰ বিপৰীতে, ডিবিএছে প্ৰত্যক্ষভাৱে গতি নিয়ন্ত্ৰণ কেন্দ্ৰত কাম কৰে, কম পাৰ্শ্বক্ৰিয়াৰ সৈতে দীৰ্ঘম্যাদী সকাহ প্ৰদান কৰে।
দুটা উল্লেখযোগ্য কাহিনীয়ে ডিবিএছৰ পৰিৱৰ্তনশীল শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰে। এগৰাকী যুৱ শিক্ষয়িত্ৰীৰ কম্পন আৰু শক্ত হৈ পৰাৰ সমস্যাই তেওঁৰ শিক্ষকতা আৰু সামাজিক জীৱনক ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰিছিল। দ্বিপাক্ষিক ডিবিএছৰ পিছত তেওঁ পুনৰ শিক্ষকতা আৰু সামাজিক কাৰ্যকলাপত ফিৰি আহিল, আৰু দুই দশকৰ পিছতো তেওঁ স্বাধীন হৈ আছে। একেদৰে, এজন মধ্যবয়সী পুৰুষৰ ঔষধ-প্ৰতিৰোধী লক্ষণ আৰু হতাশাই তেওঁক আত্মহত্যাৰ দিশে ঠেলি দিছিল। ডিবিএছৰ পিছত তেওঁৰ ঔষধৰ প্ৰয়োজন ৮০% হ্ৰাস পায় আৰু মানসিক সমস্যা সম্পূৰ্ণ নিৰ্মূল হয়, তেওঁ পুনৰ কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰে।
এমআৰজিএফইউএছে অস্ত্ৰোপচাৰ অবিহনে কম্পনৰ চিকিৎসাৰ বাবে জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছে, কিন্তু ইয়াৰ সীমাবদ্ধতা উল্লেখযোগ্য। ই কেৱল একপাক্ষিক কম্পন-প্ৰধান পাৰ্কিনছনৰ বাবে এফডিএ-অনুমোদিত, দ্বিপাক্ষিক লক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত অকাৰ্যকৰী, আৰু শক্ত হৈ পৰা বা গতিৰ অস্থিৰতাৰ চিকিৎসা নকৰে। ইয়াৰ স্থায়ী ক্ষত পৰিবৰ্তনযোগ্য নহয়, আৰু দীৰ্ঘম্যাদী তথ্যৰ অভাৱ ডিবিএছৰ ৩০ বছৰৰ প্ৰমাণিত তথ্যৰ তুলনাত কম।
ভাৰতত পাৰ্কিনছনৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বৃদ্ধি পাইছে, বিশেষকৈ বয়স্ক জনসংখ্যাৰ মাজত। ৩০ বা ৪০ বছৰ বয়সৰ যুৱ পাৰ্কিনছন ৰোগীৰ সংখ্যাই প্ৰাৰম্ভিক হস্তক্ষেপৰ গুৰুত্ব তুলি ধৰে। “ডিবিএছ স্বাধীনতা হেৰুৱাৰ আগত কৰিলে সৰ্বাধিক ফলপ্ৰসূ,”বুলি গুৱাহাটী প্ৰেছ ক্লাবত সংবাদ মেলত ৰূপম বৰগোহাঁযে কয়। তেওঁৰ দলটোৱে ১,০০০ৰো অধিক ডিবিএছ শল্যচিকিৎসা কৰিছে।
এমআৰজিএফইউএছ এটা নিৰ্দিষ্ট সমাধান হ’লেও, ডিবিএছৰ অভিযোজন ক্ষমতা, সুৰক্ষা আৰু পৰিৱৰ্তনশীল ফলাফলে ইয়াক পাৰ্কিনছনৰ শল্যচিকিৎসাৰ মূল ভিত্তি কৰি তুলিছে, ভাৰত আৰু বিশ্বজুৰি ৰোগীৰ বাবে জীৱন আৰু আশা পুনৰ্স্থাপন কৰিছে।